Eleanor Οliphant is completely fine (finally)

Εναλλακτικός τίτλος: Η μοναξιά και η δύναμη της ευγένειας* "These days, loneliness is the new cancer – a shameful, embarrassing thing, brought upon yourself in some obscure way. A fearful, incurable thing, so horrifying that you dare not mention it; other people don’t want to hear the word spoken aloud for fear that they might …

ΕΥΠΟ θα πει πολύ ευχαριστημένη.

Aυτό το καλοκαίρι ήλθαν τα πάνω κάτω.  Το πλάνο -γυρνάω-στην-Ελλάδα--κάνω-λίγο τη- spouse πήγε περίπατο σε είκοσι μέρες από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα. Δεν πρόλαβα να αδειάσω κούτες και ο  Γ. έχασε τη δουλειά του εντελώς αναπάντεχα. Μετά, βρήκα εγώ δουλειά, εντελώς αναπάντεχα. Και όλα αυτά σε διάστημα δύο εβδομάδων. Ένα …

Μια βόλτα στις Βρυξέλλες

Σήμερα, περπάτησα από το σπίτι μου προς στο κέντρο των Βρυξελλών για να αγοράσω βαλίτσα, καθώς το πλάνο μου ότι θα χωρούσαν όλα μου τα πράγματα σε μία και μόνο απέτυχε παταγωδώς. Μάλλον, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει εξαρχής, καθότι 10 χρόνια of crap είναι αυτά, οπότε κλάφ'τα Χαράλαμπε. Περπατώντας κανείς από το σπίτι μου το …

Hey there (το ποστ το χρωστούμενο)

Hey there. Πότε πέρασαν τρεις μήνες; It took me έναν χαλασμένο υπολογιστή, μερικά deadlines στη δουλειά και κάτι απανωτές παραιτήσεις συναδέλφων για να εξαφανιστώ από εδώ μέσα, παντελώς και χωρίς κουβέντα. Ούτε για τα versatile blogger awards δεν έγραψα μια λέξη, και συγχωρήστε μου την αγένεια και την απόλυτη σιωπή, αλλά, έστω και τώρα, σας …

À Tantôt θα πει τα λέμε σύντομα

Σήμερα έφυγε ο Γ. από τις Βρυξέλλες και για αυτό το σύντομο τούτο post είναι αφιερωμένο σε αυτόν. Να διαβαστεί, ακούγοντας λίγο Φοίβο, και συγκεκριμένα το παρακάτω τραγούδι, γιατί όποτε το ακούω, τον σκέφτομαι.     https://www.youtube.com/watch?v=PajO5RkoE_U Δε ξέρω τι να γράψω, μόνο να γκρινιάξω θέλω λίγο, γιατί ούτε που κατάλαβα πότε πέρασε αυτή η …

Τζιν τόνικ – ‘Αλκη Ζέη: 1-0

Σήμερα, κανονικά θα σας έγραφα για την αγάπη μου για την Άλκη Ζέη. Για το πώς το Καπλάνι της Βιτρίνας είναι το βιβλίο που έχω αφήσει σε όλα τα σπίτια από τα οποία έχω περάσει - σαν τη βίβλο στα αμερικάνικα ξενοδοχεία ένα πράγμα. Και για το ότι πήγα χτες να δω το ντοκιμαντέρ για …

Πώς φιλιούνται οι αχινοί;

"Έχεις ιδέα πώς φιλιούνται οι αχινοί;" "Ρουφούν τα αγκάθια τους μέσα και έτσι δεν τρυπούν ό ένας τον άλλον" "Και δεν πονούν με όλα αυτά τα αγκάθια στην κοιλιά τους;" "Σίγουρα θα πονάνε λίγο" Αυτός ήταν ένας από τους ελάχιστους διαλόγους στο πρώτο βιβλίο της Αλεξάνδρας Κ* για μεγάλους. Ένα βιβλίο λίγο περίεργο, λίγο αστείο, …

H Υπέροχη φίλη μου

Η Υπέροχη Φίλη μου ήταν τελικά μια μικρή αποκάλυψη. Ενώ μέχρι τα μισά του βιβλίου δεν μπορούσα να καταλάβω προς τί όλος αυτός ο ντόρος, η διάθεση μου άλλαξε από τη μέση και μετά και τις τελευταίες 100 σελίδες, τις διάβασα απνευστί. Το βιβλίο είναι η ιστορία ενηλικίωσης δυο φιλενάδων, της Ελενα (Λενού) και της …

32.

Αυτός είναι ο 32ος Φλεβάρης της ζωής μου. Στη 1 Φλεβάρη είναι τα γενέθλια μου! Φέτος είναι τα τελευταία - μάλλον - που γιορτάζω στις Βρυξέλλες, την πόλη που έχω πάνω από 5 φίλους μαζεμένους. Οι οποίοι με βγάλαν έξω για μια γρήγορη μπύρα, μου πήραν και μια τούρτα, και σβήσαμε και κεράκια. Η ευχή …

The Post & κάτι καρπούζια

Αυτές τις μέρες δεν μπορώ να οργανωθώ καθόλου. Έχουμε ακόμα δυόμιση εβδομάδες μέχρι ο Γ. να μετακομίσει οριστικά στην Ελλάδα, και δεν έχουμε κάνει τίποτα. Ανάμεσα στις ατελείωτες ώρες στο γραφείο, τις δουλειές του σπιτιού, τα ραντεβού με φίλους που θέλουν να μας συναντήσουν πριν ο Γ. αφήσει τις Βρυξέλλες, δεν υπάρχει χρόνος για τίποτα …