The Post & κάτι καρπούζια

Αυτές τις μέρες δεν μπορώ να οργανωθώ καθόλου. Έχουμε ακόμα δυόμιση εβδομάδες μέχρι ο Γ. να μετακομίσει οριστικά στην Ελλάδα, και δεν έχουμε κάνει τίποτα. Ανάμεσα στις ατελείωτες ώρες στο γραφείο, τις δουλειές του σπιτιού, τα ραντεβού με φίλους που θέλουν να μας συναντήσουν πριν ο Γ. αφήσει τις Βρυξέλλες, δεν υπάρχει χρόνος για τίποτα … Continue reading The Post & κάτι καρπούζια

Three Billboards και ένα αμένσιοτο post

Το Τhree Billboards Outside Ebbing, Missouri είναι μία ταινία που έσκασε στις αίθουσες τη σωστή στιγμή. Εγώ την είδα εχτές, πήγα κάπως απροετοίμαστη, την ευχαριστήθηκα αρκετά, αλλά βγήκα από το σινεμά αρκετά προβληματισμένη. Η ταινία είναι δραματική, βίαιη κατά καιρούς, αλλά και με αρκετές κωμικές στιγμές. Θυμίζει λίγο ταινία των Κοέν. Η υπόθεση έχει ώς εξής: … Continue reading Three Billboards και ένα αμένσιοτο post

Ένα ποστ για τη Βρυξέλλα

Ένας από τους στόχους αυτού εδώ του blog είναι να αποκαταστήσω την τιμή των Βρυξελλών (from now on Βρυξέλλα), του σπιτιού μου δηλαδή για τα τελευταία 9 χρόνια. Νιώθω την ανάγκη να την υπερασπιστώ - τη Βρυξέλλα - απέναντι σε κάθε σχόλιο που την απορρίπτει σαν μια πόλη βαρετή, φτωχή, γκρίζα, βρώμικη και άνοστη. Μια … Continue reading Ένα ποστ για τη Βρυξέλλα

2018, κανένα reader’s block

Το 2017 δεν ήταν μια καλή αναγνωστική χρόνια για μένα. Νομίζω πώς ήταν η χρονιά που διάβασα τα λιγότερα βιβλία από ποτέ. Πολλά ήταν τα βιβλία που αγόρασα και δεν άγγιξα, πολλά και αυτά που άφησα στην μέση και δεν κατάφερα ποτέ να τελείωσω: το Confiteor, το Μηδέν και το Άπειρο, έναν Φιλιπ Ρόθ. Κάποια … Continue reading 2018, κανένα reader’s block

Gin με τόνικ 101

...ή η μεγάλη επιστροφή. Το να ξεκινήσω ένα blog το 2018, ήταν μια απόφαση που την πήρα αφού το σκέφτηκα πολύ, πάρα πολύ, σίγουρα πιο πολύ από όσο σκέφτηκα το αν θέλω να επιστρεψω στην Ελλάδα μετά από 9 χρόνια στο εξωτερικό. Το να επιστρέψω στην Ελλάδα το αποφάσισα μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, το αν … Continue reading Gin με τόνικ 101